Η έλλειψη σιδήρου είναι ο συνηθέστερος τύπος διατροφικής ανεπάρκειας. Το τι κάνει αυτό το μεταλλικό στοιχείο τόσο σημαντικό και πώς μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι ο άνθρωπος λαμβάνει την κατάλληλη ποσότητα θα το εξετάσουμε παρακάτω.

Σημάδια έλλειψης σιδήρου στον οργανισμό:

Ο σίδηρος βοηθάει στον μεταβολισμό των πρωτεϊνών και παίζει ρόλο στην παραγωγή αιμοσφαιρίνης και ερυθρών αιμοσφαιρίων, βοηθώντας στην πρόληψη της αναιμίας. Η έλλειψη σιδήρου συνδέεται συνήθως με την ανάπτυξη της αναιμίας.

Ο σίδηρος είναι απαραίτητος για την παραγωγή αιμοσφαιρίνης, μιας πρωτεΐνης που βρίσκεται στα ερυθρά αιμοσφαίρια. Ο ρόλος της είναι η μεταφορά οξυγόνου από τους πνεύμονες σε ολόκληρο το σώμα και στα κύτταρα. Η ανεπάρκεια σιδήρου μπορεί να σημαίνει ότι δεν είναι σε θέση ο οργανισμός να παράγει αρκετά ερυθρά αιμοσφαίρια που μεταφέρουν οξυγόνο – επομένως το σώμα αγωνίζεται να μεταφέρει οξυγόνο στο μυαλό, τα ιστούς, τους μυς και τα κύτταρα, αφήνοντας την αίσθηση εξάντλησης και αδυναμίας.

• Αναιμία
• Χρόνια κόπωση ή χαμηλά επίπεδα ενέργειας
• Ανοιχτόχρωμο δέρμα ή κιτρίνισμα του δέρματος
• Δυσκολία στην αναπνοή
• Μη φυσιολογικούς καρδιακούς παλμούς
• Σημάδια ανισορροπίας ορμονών
• Πρόβλημα στην άσκηση
• Μυϊκή αδυναμία
• Αλλαγές στην όρεξη
• Πρόβλημα με τον ύπνο
• Αλλαγές στο βάρος
• Βήχα
• Πρόβλημα συγκέντρωσης και μνήμης
• Πόνο στο στόμα ή τη γλώσσα
• Μεταβολές στη διάθεση
• Γενικά οποιοδήποτε άλλο σύμπτωμα προσδίδει την αίσθηση της κόπωσης
• Τριχόπτωση αν έχει εξελιχθεί σε αναιμία

Ο σίδηρος δεν απορροφάται εύκολα, ακόμη και σε μορφή συμπληρώματος. Πρέπει να έχει μια συγκεκριμένη ποσότητα και ποιότητα. Ο σίδηρος που πρέπει να απορροφηθεί από τα κύτταρα των λεπτών εντέρων, και στη συνέχεια να ληφθει μέσω μιας σειράς αντιδράσεων ώστε να διατεθεί στον οργανισμό οφείλει να έχει συγκεκριμένη δομή και φυσικά ιδιαίτερη ποιότητα.

Η ανεπάρκεια σιδήρου μπορεί να έχει τις ακόλουθες συνέπειες :

Και αυτό διότι οτιδήποτε δεν απορροφάται από το λεπτό έντερο κινείται στο παχύ έντερο. Το παχύ έντερο είναι γεμάτο από βακτήρια που ρυθμίζουν το περιβάλλον του εντέρου, υποστηρίζουν την κινητικότητα του εντέρου και την ποιότητα των κοπράνων και αποτρέπουν τη δυσκοιλιότητα. Ένα υγιές βιολογικό έντερο, με περισσότερα «καλά»βακτήρια σε σχέση με τα παθογόνα βακτήρια, σημαίνει υγιείς εντερικές κινήσεις.Η δυσκοιλιότητα υποδηλώνει ότι τα «κακά βακτηρίδια» στο έντερο έχουν ξεπεράσει τα «καλά». Εάν ο σίδηρος από το συμπλήρωμα δεν απορροφάται από το λεπτό έντερο, ταξιδεύει στο παχύ έντερο με αμφίβολα αποτελέσματα μια και μπορεί να τροφοδοτεί τα “κακά βακτηρίδια”.

Αυτή η κατάσταση των μη ισορροπημένων βακτηρίων ονομάζεται δυσβολία η οποία εκδηλώνεται από τα εξής συμπτώματα:

• αέρια
• φούσκωμα
• δυσκοιλιότητα

Μια επιπλέον θεωρία είναι ότι ο ελεύθερος σίδηρος προκαλεί οξειδωτική βλάβη στο τοίχωμα του παχέος εντέρου, συμβάλλοντας στην «εντερική υπερδιαπερατότητα» ή στο «ευερέθιστο έντερο».

Ενώ η θεωρία αυτή ευσταθεί -ο σίδηρος όντως προκαλεί οξειδωτική βλάβη και η οξειδωτική βλάβη υπονομεύει την ακεραιότητα του εντερικού φραγμού- μέχρι σήμερα δεν υπάρχουν μελέτες που να αποδεικνύουν ότι συνδέονται άμεσα.

Είναι σημαντικό λοιπόν ο σίδηρος να μεταβολιστεί στο λεπτό έντερο. Με την επιλογή ενός συμπληρώματος σιδήρου που θα απορροφηθεί γρήγορα στο λεπτό έντερο, οπότε δεν θα υπάρχει αρκετή ποσότητα για να τροφοδοτήσει τα επιβλαβή βακτήρια στο παχύ έντερο, τα επίπεδα σιδήρου μπορούν να ενισχυθούν και να υπάρχει ένα υγιές έντερο.

Υπάρχουν παράγοντες που πρέπει να παρατηρούνται σε ένα συμπλήρωμα για να μεγιστοποιηθεί η απορρόφησή του:

1. Ιοντική Φόρτιση

Να διευκρινιστεί ότι τα μείγματα σιδήρου (οξείδια, υδροξείδια, άλατα) βρίσκονται σε δύο μορφές: σιδηρούχος, στην οποία ο σίδηρος έχει φορτίο δύο Fe²⁺), και σιδηρικός, όπου έχει φορτίο τρία (Fe³⁺).

Σιδηρικός σίδηρος λοιπόν έναντι σιδηρούχου σιδήρου. Η ετικέτα συστατικών στα συμπληρώματα σιδήρου συνήθως αναφέρει τον τύπο σιδήρου που χρησιμοποιείται στη σύνθεση. Μέρος αυτού του ονόματος θα είναι είτε «σιδηρούχα» είτε «σιδηρικά». Αυτό υποδηλώνει τι είδους ιοντική φόρτιση φέρει ο σίδηρος: ο σιδηρούχος σίδηρος είναι Fe2 + και ο σιδηρικός σίδηρος στο συμπλήρωμα σιδήρου είναι Fe3 +. Ο τελευταίος είναι πιο πιθανό να προκαλέσει δυσκοιλιότητα. Αυτό συμβαίνει γιατί ο σίδηρος θα απορροφηθεί μόνο στο λεπτό έντερο εάνβρίσκεται σε σιδηρούχα κατάσταση. Ο σιδηρικός μπορεί να μετατραπεί σε σιδηρούχο σίδηρο, αλλά μόνο μέσω μιας χημικής αντίδρασης που απαιτεί βιταμίνη C και άλλους παράγοντες. Φαίνεται απίθανο ότι όλος ο σιδηρικός σίδηρο σε ένα συμπλήρωμα θα μπορούσε να μετατραπεί πριν φτάσει στο λεπτό έντερο. Χωρίς μετατροπή σε σιδηρούχο φορτίο του, ο σιδηρικός σίδηρος δεν μπορεί να απορροφηθεί, έτσι θα ταξιδέψει στο παχύ έντερο και θα συμβάλει στη δυσβολία και τη δυσκοιλιότητα.

1. Μορφή συμπληρωματικού σιδήρου

Ο συμπληρωματικός σίδηρος έρχεται σε πολλές μορφές. Η λήψη της πιο απορροφήσιμης μορφής είναι το κλειδί για την πρόληψη της δυσβολίας και της δυσκοιλιότητας.

Θειικός Σίδηρος & Φουμαρικός Σίδηρος

Το πρώτο αναφέρεται στον σίδηρο (λατινικό: σίδηρο) και το θειικό άλας και είναι ακριβώς αυτό που λέει: θειικός σίδηρος. Αυτό είναι ένα άτομο θείου που περιβάλλεται από τέσσερα άτομα οξυγόνου, συνδεδεμένο με ένα φορτισμένο άτομο σιδήρου. Το δεύτερο, φουμαρικός σίδηρος είναι ένας τύπος οξέος (φουμαρικό οξύ) συνδεδεμένο με ένα άτομο σιδήρου. Αυτές οι μορφές σιδήρου βρίσκονται στα συνηθέστερα συνταγογραφούμενα συμπληρώματα σιδήρου και είναι άμεσα διαθέσιμα στα περισσότερα φαρμακεία. Είναι επίσης οι λιγότερο απορροφήσιμες μορφές, και γι ‘αυτό το συμπλήρωμα σιδήρου έχει τη φήμη ότι επιβραδύνει την λειτουργία των εντέρων.

Γνωρίζουμε σίγουρα ότι τα συμπληρώματα με θειικό σίδηρο θα προκαλέσουν συχνότερα γαστρεντερικά συμπτώματα όπως δυσκοιλιότητα και άλλα συμπτώματα όπως : αέρια, φούσκωμα και καούρα.

Μία μικρή μελέτη έδειξε ότι τα συμπληρώματα θειικού σιδήρου προκαλούσε σημαντικά περισσότερες γαστρεντερικές παρενέργειες από ότι ένα εικονικό φάρμακο.

Μια άλλη μελέτη έδειξε ότι όσο μεγαλύτερη είναι η δόση, τόσο πιο σοβαρές είναι οι γαστρεντερικές διαταραχές.

Σε μια μελέτη του 2007, οι περισσότεροι συμμετέχοντες δεν γνώριζαν ότι υπάρχουν διαφορετικές μορφές σιδήρου διαθέσιμες σε συμπληρώματα και βασίστηκαν στους γιατρούς τους για να κάνουν τις κατάλληλες συστάσεις. Παρά την καλά τεκμηριωμένη σχέση μεταξύ δυσκοιλιότητας και αυτών των συνθέσεων, οι περισσότεροι γιατροί συνέστησαν παρασκευάσματα που περιέχουν φουμαρικό σίδηρο η θειικό σίδηρο. Αυτά τα παρασκευάσματα είναι συχνά τα φθηνότερα και πιο εύκολα διαθέσιμα στα φαρμακεία και είναι τόσο συχνά συνταγογραφούμενα επειδή συχνά έχουν τη μεγαλύτερη δόση σιδήρου ανά δισκίο.

Τα καλά νέα είναι ότι υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις: Πιθανότατα πιο απορροφήσιμα τα εξής :

• Χημικό αμινοξύ
• Διγλυκινικός σίδηρος
• Δισθενής σίδηρος

Ο διγλυκινικός σίδηρος είναι ένα άτομο σιδήρου συνδεδεμένο σε δύο γλυκινικά μόρια. Τα σιδηρούχα αμινοξέα σιδήρου απορροφώνται εύκολα από το σώμα – περίπου 400% πιο απορροφήσιμα από το θειικό σίδηρο

Με την αυξημένη απορρόφηση, θα υπάρξει λιγότερος σίδηρος που ταξιδεύει στο παχύ έντερο, έτσι μπορούμε να υποθέσουμε ότι θα υπάρξουν λιγότερες παρενέργειες που σχετίζονται με το έντερο. Η βιβλιογραφία υποστηρίζει αυτή την πρόοδο – μια διπλή-τυφλή, τυχαιοποιημένη δοκιμή το 2013 έδειξε ότι τα χηλικά ένζυμα σιδήρου αμινοξέων έδωσαν πολύ λιγότερες ανεπιθύμητες παρενέργειες στις γυναίκες που έπασχαν από την εμμηνόπαυση, σε σύγκριση με τη συμπλήρωση θειικού σιδήρου. Και για να το αναπτύξουμε, τα χηλικά αμινοξέα μπορεί να έχουν πιο μακροχρόνια επίδραση στα επίπεδα σιδήρου. Μια μελέτη σχετικά με παιδιά σχολικής ηλικίας διαπίστωσε ότι ο δεσμευμένος με γλυκίνη σίδηρος συσχετίστηκε με υψηλότερα επίπεδα αποθήκευσης σιδήρου, όταν μετρήθηκε 6 μήνες μετά τη διακοπή του συμπληρώματος.Εδώ φαινεται και η σύνδεση με τη συμπλήρωση σιδήρου.

Είναι αναγκαίο να τονισθεί ότι δεν πρέπει να γίνεται λήψη συμπληρώματος σιδήρου όταν υπάρχει οξεία λοίμωξη όπως το κρυολόγημα, επειδή ο σίδηρος τροφοδοτεί τα βακτήρια και μπορεί να επιδεινώσει τη μόλυνση.

Εκτός από την πρόληψη της αναιμίας, ο σίδηρος είναι ένα διατροφικό συστατικό που απαιτείται για τη διατήρηση της γενικής ευημερίας, της ενέργειας και ενός υγιούς μεταβολισμού, επειδή βοηθά στην υποστήριξη της συνολικής κυτταρικής υγείας και εμπλέκεται σε πολλές ενζυμικές λειτουργίες. Ο σίδηρος παίζει ρόλο σε πολλές ενζυμικές αντιδράσεις που βοηθούν το σώμα μας να αφομοιώσει τα τρόφιμα και να απορροφήσει τα θρεπτικά συστατικά. Αυτές οι αντιδράσεις εξισορροπούν επίσης τα επίπεδα των ορμονών και υποστηρίζουν την καρδιά, το δέρμα, τα μαλλιά, τα νύχια και την μεταβολική υγεία.

Τα περισσότερα από τα 3-4 γραμμάρια στοιχειακού σιδήρου που υπάρχουν στο σώμα μας έχουν την μορφή αιμοσφαιρίνης. Ο υπόλοιπος σίδηρος αποθηκεύεται στο ήπαρ, στην σπλήνα και στον μυελό των οστών ή βρίσκεται στη μυοσφαιρίνη του μυϊκού ιστού.

Ο σίδηρος είναι αναγκαίος για 200 σχεδόν βιοχημικές αντιδράσεις στο σώμα και εμπλέκεται σε πολλές σημαντικές λειτουργίες, όπως η παραγωγή ενέργειας, η μεταφορά οξυγόνου, η ανοσοποιητική δραστηριότητα και η παραγωγή ορμονών, νευροδιαβιβαστών και DNA.Επομένως, ο οργανισμός χρειάζεται επαρκή επίπεδα για να εξασφαλιστεί η βέλτιστη συνολική υγεία.

Είναι ίσως εκπληκτικό το γεγονός ότι ένα ευρύ φάσμα ανθρώπων έχει αυξημένη ανάγκη για σίδηρο, συμπεριλαμβανομένων χορτοφάγων, γυναικών με εμμηνόρροια ή εγκύων, αθλητών, εφήβων, ηλικιωμένων, ατόμων με παθήσεις στο έντερο και εκείνων που παίρνουν ορισμένα φάρμακα (π.χ. από του στόματος αντισυλληπτικό χάπι, ασπιρίνη, αναστολείς της αντλίας πρωτονίων, στεροειδή, αντιόξινα και αντιπηκτικά) .

Παράγοντες που θα επηρεάσουν την κατάσταση του σιδήρου στο σώμα περιλαμβάνουν την ποσότητα και τον τύπο του σιδήρου στη διατροφή και το πόσο απορροφάται στο λεπτό έντερο

Υπάρχουν δύο τύποι διατροφικού σιδήρου που ανήκουν σε προϊόντα κρέατος και μη, που υπάρχουν κυρίως σε φυτικά τρόφιμα. Η βιοδιαθεσιμότητα (η ποσότητα που μπορεί να απορροφηθεί και να χρησιμοποιηθεί) σιδήρου από αυτές τις μορφές είναι αρκετά διαφορετική.

Όσον αφορά τον μηχανισμό απορρόφησης, υπάρχουν δύο είδη διαιτητικού σιδήρου: αίμη και μη-αίμη σιδήρου. Στη διατροφή του ανθρώπου οι πρωτογενείς πηγές αιμικού σιδήρου είναι η αιμοσφαιρίνη και η μυοσφαιρίνη από την κατανάλωση κρέατος, πουλερικών και ψαριών, ενώ μη-αιμικός σίδηρος λαμβάνεται από τα δημητριακά, τα όσπρια, τα φρούτα, και τα λαχανικά.

Ενώ η απορρόφηση του σιδήρου του αιμικού (heem) είναι γενικά πολύ καλή, λιγότερος σίδηρος απορροφάται από πηγές που δεν ανήκουν στο αίμα λόγω της επίδρασης άλλων κοινών διαιτητικών ουσιών που αναστέλλουν την απορρόφηση σιδήρου (π.χ. φυτικά, πολυφαινόλες και τανίνες) και λόγω της μη διαλυτής δομής τους.

Ενώ η τακτική πρόσληψη σιδήρου στη διατροφή είναι σημαντική για τη διατήρηση επαρκών επιπέδων, όταν υπάρχει χαμηλή περιεκτικότητα σε σίδηρο, μπορεί να είναι δύσκολο να καταναλωθείαρκετή ποσότητα για να διατηρηθούν τα αποθέματα σιδήρου σε φυσιολογικό επίπεδο από τη διατροφή και μόνο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το σπιτικό συμπλήρωμα σιδήρου συνιστάται συνήθως για την αύξηση των αποθεμάτων σιδήρου.

Ωστόσο, οι συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες που σχετίζονται με πολλές μορφές σιδήρου περιλαμβάνουν ναυτία, δυσπεψία, δυσκοιλιότητα και διάρροια. Αυτό συμβαίνει επειδή με πολλές μορφές σιδήρου, το χηλικό προϊόν (ο σίδηρος και η ουσία που συνδέεται με αυτό, απαραίτητη για την απορρόφηση) το μεγαλύτερο μέρος του σιδήρου δεν απορροφάται. Αυτό το μη απορροφημένο μέρος μπορεί να μεταβάλει τη μικροχλωρίδατου εντέρου (το μείγμα γενικότερα οργανισμών που ζουν στο έντερο).

Ο διγλυκινικός σιδηρος είναι μια μορφή μη σιδηρούχου σιδήρου που διέρχεται από το στομάχι και το λεπτό έντερο χωρίς να διασπαστεί. Έχει αποδειχθεί ότι απορροφάται αποτελεσματικότερα από άλλους τύπους χηλικών αλάτων σιδήρου σε υγιείς ανθρώπους με διαφορετικά επίπεδα σιδήρου.

Πολλές μελέτες κατέδειξαν επίσης ότι αυτή η ανώτερη βιοδιαθεσιμότητα παρουσιάστηκε με ουσίες συνήθεις στη διατροφή, οι οποίες αναστέλλουν φυσιολογικά την απορρόφηση σιδήρου εκτός του αιματίτη (δηλ. πολυφαινόλες, φυτά και τανίνες). Λόγω της αυξημένης απορρόφησής του, μπορεί να είναι πιο προσιτό και αποτελεσματικότερο στην υποστήριξη της θρεπτικής διατροφής.

Πλεονεκτήματα :

1. Αποτρέπει την Αναιμία

Η αναιμία οφείλεται σε χαμηλή παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων και αιμοσφαιρίνης, επομένως το χαμηλό οξυγόνο φθάνει σε κύτταρα σε όλο το σώμα. Η αναιμία συνήθως εμφανίζεται σε χαμηλά επίπεδα, αλλά μπορεί επίσης να επηρεάσει πολλά μέρη του σώματος – από την κακή λειτουργία του εγκεφάλου έως τη χαμηλή ανοσία (ή την αδυναμία καταπολέμησης ασθενειών). Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) εκτιμά ότι περίπου το ήμισυ των 1,62 δισεκατομμυρίων περιπτώσεων αναιμίας παγκοσμίως οφείλεται σε ανεπάρκεια σιδήρου, ενώ το άλλο μισό οφείλεται σε γενετικούς παράγοντες.

Σύμφωνα με το Τμήμα Ανθρώπινης Υγείας στο Πολυτεχνείο της Βιρτζίνια και το Κρατικό Πανεπιστήμιο, η αναιμία αναπτύσσεται όταν τα άτομα έχουν ανεπαρκή πρόσληψη σιδήρου, μειωμένη απορρόφηση ή μεταφορά, φυσιολογικές απώλειες που συνδέονται με τη χρονολογική ή αναπαραγωγική ηλικία ή χρόνιες απώλειες αίματος δευτερογενώς σε σχέση με ασθένειες. Στους ενήλικες, η έλλειψη μπορεί να οδηγήσει σε μια ευρεία ποικιλία ανεπιθύμητων αποτελεσμάτων, συμπεριλαμβανομένης της μειωμένης ικανότητας άσκησης, της εξασθένησης της θερμορύθμισης, της ανοσολογικής δυσλειτουργίας, των διαταραχών της ΓΠ και της νευρογνωστικής εξασθένησης.

2. Υποστηρίζει τα επίπεδα ενέργειας:

Ο σίδηρος υποστηρίζει τη συνεχιζόμενη ενέργεια, βοηθώντας αρκετό οξυγόνο να φθάσει στα κύτταρα. Ο σίδηρος βοηθά επίσης στις διεργασίες του μεταβολικού ενζύμου που το σώμα διεξάγει για να αφομοιώσει τις πρωτεΐνες και να απορροφήσει τα θρεπτικά συστατικά από τα τρόφιμα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μια ανεπάρκεια σιδήρου προκαλεί εξάντληση και πολλά άλλα συμπτώματα συμπεριλαμβανομένης της αίσθησης υποτονικότητας.

Η ανεπάρκεια σιδήρου εμφανίζεται συχνά σε συμπτώματα όπως χαμηλή συγκέντρωση, αλλαγές στη διάθεση και προβλήματα με το συντονισμό των μυών. Ο σίδηρος είναι απαραίτητος για την κίνηση των μυών, επειδή βοηθά στην αποθήκευση του οξυγόνου στους μυς που τους επιτρέπει να κινηθούν και να ενισχυθούν.

3. Βοηθά στην διατήρηση της γνωστικής λειτουργίας:

Ο σίδηρος είναι μια κορυφαία τροφή για τον εγκέφαλο, καθώς χρειάζεται για την υποστήριξη της λειτουργίας του εγκεφάλου, επειδή μεταφέρει οξυγόνο στον εγκέφαλο. Στην πραγματικότητα, περίπου το 20% του συνόλου του οξυγόνου στο σώμα χρησιμοποιείται από τον εγκέφαλο. Επομένως, μια ανεπάρκεια σιδήρου μπορεί να βλάψει τη μνήμη ή άλλες ψυχικές λειτουργίες. Σε βρέφη και παιδιά, μια ανεπάρκεια μπορεί να προκαλέσει ψυχοκινητικές και γνωστικές ανωμαλίες που έχουν τη δυνατότητα να οδηγήσουν σε μαθησιακά προβλήματα.

4. Υποστηρίζει την ανάπτυξη:

Η έλλειψη σιδήρου μπορεί να καθυστερήσει την κανονική λειτουργία της κίνησης – δηλαδή την ικανότητα να συνδέει τις σκέψεις με τις δραστηριότητες και την κίνηση – καθώς και τις ψυχικές λειτουργίες όπως η εκμάθηση και η επεξεργασία νέων πληροφοριών.

5. Χρειάζεται για μια υγιή εγκυμοσύνη:

Η έλλειψη σιδήρου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης αυξάνει τον κίνδυνο για τον πρόωρο τοκετό και επίσης για το νεογέννητο ώστε να μην αναπτύσσεται σωστά. Δυστυχώς, τα μωρά που γεννιούνταν πρόωρα είναι γνωστό ότι έχουν περισσότερα προβλήματα υγείας κατά τη διάρκεια των πρώτων χρόνων ζωής τους και μπορεί να παρουσιάσουν καθυστερημένη ανάπτυξη και γνωστική ανάπτυξη.

Οι περισσότερες έγκυες γυναίκες πρέπει να συμβουλεύονται ειδικούς για την πρόσληψη τροφών πλούσιων σε σίδηρο και να λαμβάνουν συμπληρώματα, διότι η ανεπαρκής πρόσληψη σιδήρου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης αυξάνει τον κίνδυνο μιας αναιμίας που προκαλείται από ανεπάρκεια σιδήρου. Η χαμηλή πρόσληψη αυξάνει επίσης τον κίνδυνο του βρέφους να γεννηθεί με χαμηλό βάρος, πρόωρη γέννηση, χαμηλά αποθέματα σιδήρου και εξασθενημένη γνωστική και συμπεριφορική εξέλιξη.

Μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε από το Τμήμα Διατροφής για την Υγεία και την Ανάπτυξη των ΗΠΑ, διαπίστωσε ότι η λήψη συμπληρωμάτων σιδήρου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σχετίζεται με κίνδυνο εμφάνισης νεογνού χαμηλού βάρους κατά 8,4%, σε σύγκριση με κίνδυνο 10,2% όταν η μητέρα δεν συμπληρώνει με σίδηρο . Το μέσο βάρος γέννησης στη μελέτη του ΠΟΥ ήταν 31 g. υψηλότερη στα βρέφη των οποίων οι μητέρες έλαβαν καθημερινά συμπληρώματα σιδήρου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, σε σύγκριση με το βάρος των βρεφών των μητέρων που δεν έλαβαν σίδηρο.

6. Υποστηρίζει το ανοσοποιητικό σύστημα:

Ο σίδηρος χρειάζεται να αφομοιωθεί σωστά και να απορροφήσει άλλες θρεπτικές ουσίες από τα τρόφιμα, λόγω του ρόλου του στο μεταποιημένο ένζυμο που έχει υποστεί επεξεργασία. Επιπλέον, ο σίδηρος βοηθά να μεταφέρει αρκετό οξυγόνο σε κατεστραμμένες περιοχές του σώματος, συμπεριλαμβανομένων των κατεστραμμένων ιστών, οργάνων και κυττάρων που είναι επιρρεπείς σε λοιμώξεις ή στην ανάπτυξη ασθενειών.

7. Βοηθά στη διατήρηση θετικής διάθεσης:

Οι λειτουργίες των νευροδιαβιβαστών που υποστηρίζουν μια θετική διάθεση βασίζονται σε επαρκή επίπεδα σιδήρου μέσα στο αίμα. Η διάθεση βασίζεται στην ισορροπία των ορμονών – συμπεριλαμβανομένης της σεροτονίνης, της ντοπαμίνης και άλλων ζωτικών ορμονών – που δεν μπορούν να συντίθενται σωστά στον εγκέφαλο όταν τα επίπεδα οξυγόνου είναι χαμηλά.Αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο η έλλειψη σιδήρου έχει ως αποτέλεσμα την κακή διάθεση, τον κακό ύπνο, τα χαμηλά επίπεδα ενέργειας και την έλλειψη κινήτρων. Όταν παρατηρούνται αλλαγές στη διάθεση και συναισθήματα ήπιας κατάθλιψης ή άγχους, μια ανεπάρκεια σιδήρου θα μπορούσε ενδεχομένως να συμβάλει.

8. Αποτρέπει το Σύνδρομο Ανήσυχων Ποδιών:

Τέλος η έλλειψη σιδήρου είναι μία από τις αιτίες του συνδρόμου ανήσυχων ποδιών, που μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές διαταραχές του ύπνου. Ο σίδηρος βοηθά στη μεταφορά αρκετού οξυγόνου στους μύες, οι οποίοι μειώνουν τους μυϊκούς σπασμούς και τον πόνο.

Η βιταμίνη Α ή ρετινόλη (ή αξηροφθόλη) είναι ένα από τα πιο σημαντικά φυσικά συστατικά για την ανάπτυξη και τη διατήρηση της καλής υγείας του οργανισμού. Πρόκειται για μια λιποδιαλυτή βιταμίνη, η οποία υπάγεται στην κατηγορία των καροτενοειδών.

Είναι απαραίτητη για την υγεία του δέρματος και της όρασης, αλλά παίζει σημαντικό ρόλο και στη διατήρηση της υγείας σε άλλα μέρη του οργανισμού. Σε συνδυασμό με άλλες αντιοξειδωτικές βιταμίνες, παίζει σημαντικό ρόλο στη μείωση του κινδύνου εμφάνισης της ηλικιακής εκφύλισης της ωχράς κηλίδας. Επίσης, προστατεύει από τις υπεριώδεις ακτινοβολίες, προωθεί τη λειτουργία του εγκεφάλου και δίνει μεγάλη ώθηση στο ανοσοποιητικό σύστημα.

Επιπτώσεις από την έλλειψη ή την υπερκατανάλωση βιταμίνης Α

Ανεπαρκής πρόσληψη της βιταμίνης Α μπορεί να επιφέρει σημαντικές επιπλοκές, ειδικά αν είναι παρατεταμένη. Σε περιπτώσεις όπου υπάρχει έλλειψη της βιταμίνης έχουν παρατηρηθεί σοβαρές επιπτώσεις, όπως:

• μειωμένη όραση στο σκοτάδι
• ευαισθησία σε δερματικές βλάβες, όπως είναι η ξηροδερμία
• καθυστέρηση ανάπτυξης (οστά, δόντια)
• αδυναμία και απώλεια αντανακλάσεως
• καταστολή ανοσοποιητικού συστήματος
• ξηροφθαλμία (καταστροφή του κερατοειδή χιτώνα του ματιού η οποία μπορεί να οδηγήσει σε τύφλωση)

Από την άλλη, και η υπερκατανάλωση ενέχει κινδύνους για τον οργανισμό όπως, ξηροδερμία, πόνους και κατάγματα οστών, ηπατοπάθεια, αναιμία και εμβρυϊκή δυσπλασία σε περίπτωση εγκυμοσύνης, αίσθημα αδυναμίας, πονοκέφαλοι, ανορεξία, ναυτία, τριχόπτωση και δερματικά προβλήματα.

Πού βρίσκουμε την Βιταμίνη Α;

Υπάρχουν δυο τύποι βιταμίνης Α αναλόγως τον τύπο τροφής από τον οποίο προέρχεται:

1. Η βιταμίνη Α από ζωικές τροφές ονομάζεται ρετινόλη. Αυτή η μορφή της βιταμίνης Α μπορεί να χρησιμοποιηθεί απευθείας από τον οργανισμό. Τροφές που αποτελούν καλές πηγές ρετινόλης-βιταμίνης Α είναι το μοσχάρι, το συκώτι του κοτόπουλου, το τυρί, το βούτυρο, τα λιπαρά ψάρια και το πλήρες γάλα

2. Η βιταμίνη Α που προέρχεται από φρούτα και λαχανικά ονομάζεται προβιταμίνη Α ή β-καροτενοειδές και μετατρέπεται σε ρετινόλη από τον οργανισμό με την πέψη της τροφής.

Τροφές που αποτελούν καλές πηγές προβιταμίνης Α είναι:

• τα καρότα: είναι η σημαντικότερη πηγή. Η καροτίνη καταναλώνεται και μετατρέπεται σε βιταμίνη Α μέσα στο σώμα

• η κολοκύθα

• το σπανάκι: προσφέρει στον οργανισμό υψηλό ποσοστό βιταμίνης Α

• τα αποξηραμένα βερίκοκα: αποτελούν την ιδανική επιλογή. Επιπλέον, προσφέρουν σίδηρο, βιταμίνη Β6 και μαγνήσιο

• η κόκκινη πιπεριά

• η γλυκοπατάτα: αποτελεί ίσως την υψηλότερη πηγή βιταμίνης Α. Είναι μία ιδιαίτερη εναλλακτική επιλογή της κλασικής πατάτας

• το γκρέιπφρουτ: έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες σε υψηλή συγκέντρωση

• το πεπόνι

• τα φιστίκια: ο βασιλιάς των ξηρών καρπών, όσον αφορά στην περιεκτικότητα σε βιταμίνη Α

• το μπρόκολο: προσφέρει επιπλέον πρωτεΐνη, σίδηρο και βιταμίνη C

• το μάνγκο

• το γκότζι μπέρι: μία από τις πιο σημαντικές υπερτροφές που πρέπει να εντάξετε στο διαιτολόγιό σας

Περίπου το 20% της βιταμίνης Α που βρίσκουμε στα σκούρα πράσινα λαχανικά και περίπου το 30-35% στα κίτρινα-πορτοκαλί λαχανικά καταστρέφεται με το μαγείρεμα. Γι’ αυτό είναι σημαντικό κάποιος να λαμβάνει ένα συμπλήρωμα διατροφής που θα περιέχει βιταμίνη Α ώστε να καλύπτει τις ελλείψεις που μπορεί να προκύπτουν από την διατροφή μας.

Το ανθρώπινο σώμα έχει την ικανότητα να παρασκευάζει σχεδόν όλα τα είδη των λιπαρών, χρησιμοποιώντας άλλα λιπαρά ή/και ωμές τροφές για την παρασκευή τους. Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει με τα  – τόσο ευεργετικά για τον ανθρώπινο οργανισμό – ω3 λιπαρά οξέα. Τα τελευταία πρέπει να τα παρέχουμε οι ίδιοι στον οργανισμό μας, είτε καταναλώνοντας τροφές πλούσιες σε ω3 λιπαρά, είτε λαμβάνοντάς τα ως συμπλήρωμα (κάψουλες ή υγρή μορφή).
Τα ω-3 είναι λιπαρά οξέα που ανήκουν στα λεγόμενα «καλά» πολυακόρεστα λιπαρά και χωρίζονται σε δύο κατηγορίες:

• Στο α-λινολενικό οξύ (ALA), που το βρίσκουμε σε φυτικά τρόφιμα, όπως ο λιναρόσπορος, οι ωμοί ξηροί καρποί, τα σταυρανθή λαχανικά και το σπανάκι
• Στο εικοσιπεντανοϊκό οξύ (EPA) και το δοκοσαεξανοϊκό οξύ (DHA), που περιέχονται σε ψάρια και θαλασσινά

Τα EPA και DHA προσλαμβάνονται από τον οργανισμό μας έτοιμα από τις τροφές που τα περιέχουν. Αντίθετα, το ALA μετατρέπεται σε EPA και DHA στον ανθρώπινο οργανισμό

Τι είναι όμως αυτό που κάνει τα ω3 τόσο ξεχωριστά ώστε να θεωρούνται από πολλούς ως το «φάρμακο» του 21ου αιώνα;

Τα ω3 βρίσκονται στις εξωτερικές μεμβράνες των κυττάρων, σε όλο το σώμα, και επηρεάζουν τη λειτουργία των υποδοχέων των κυττάρων στις μεμβράνες. Έτσι, δίνουν το έναυσμα για την παραγωγή των ορμονών που ρυθμίζουν την πήξη του αίματος, τη σύσπαση και χαλάρωση των αρτηριακών τοιχωμάτων και τη φλεγμονή. Μπορούν επίσης να δεσμεύονται από υποδοχείς σε κύτταρα που ρυθμίζουν τη γενετική λειτουργία.
Αυτή η λειτουργία είναι που καθιστά τα ω3 λιπαρά οξέα ρυθμιστικούς παράγοντες της υγείας μας, καθώς:

• βοηθούν στην πρόληψη καρδιοπαθειών και εγκεφαλικών επεισοδίων
• ελαττώνουν τα συμπτώματα της ρευματοειδούς αρθρίτιδας
• προστατεύουν τις αρτηρίες, αραιώνουν το αίμα κι εμποδίζουν τις θρομβώσεις
• αυξάνουν την πνευματική ενέργεια και ανακουφίζουν από τις ημικρανίες
• καταπολεμούν πρόωρες νεφροπάθειες και ρυθμίζουν το ανοσοποιητικό σύστημα
• έχουν αντιφλεγμονώδεις και αντικαρκινικές ιδιότητες
• μειώνουν την αρτηριακή πίεση, τα τριγλυκερίδια και τη χοληστερόλη
• βοηθούν στον έλεγχο αυτοάνοσων ασθενειών, όπως ο λύκος και το έκζεμα
• συμβάλλουν στη γενικότερη αποτοξίνωση, καθώς διαλύουν άλλα λίπη στους ιστούς

Επιπλέον, πρόσφατα ερευνητικά ευρήματα έδειξαν ότι βοηθούν ακόμη και στη μείωση της ηλικιοεξαρτώμενης εκφύλισης ωχράς κηλίδας (μιας πάθησης που οδηγεί σταδιακά σε τύφλωση).

Για να εξασφαλίσετε, όμως, τα οφέλη που έχουν να σας προσφέρουν τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, πρέπει να λαμβάνετε ιχθυέλαιο που να πληρεί αυστηρές προδιαγραφές. Να είναι καθαρό από τοξίνες (αποσταγμένο), να προέρχεται από συγκεκριμένα είδη ψαριού (σαρδέλα και αντζούγια), να συνδυάζεται με βιταμίνη Ε, που λειτουργεί ως σταθεροποιητής και προλαμβάνει την οξείδωση, και φυσικά να έχει υψηλή περιεκτικότητα σε EPA και DHA.

Με τα Omega 3 της Holism, μπορείτε να είστε σίγουροι ότι λαμβάνετε ένα από τα καλύτερα ιχθυέλαια που διατίθεται στην παγκόσμια αγορά, καθώς πληρεί αυστηρά όλες τις παραπάνω προϋποθέσεις:

1. προέρχεται από μικρές σαρδέλες και αντζούγιες που αλιεύονται στον Βόρειο Ατλαντικό από μεσαίο βάθος (Από ψάρια δηλαδή που δεν τρέφονται με λύματα και τοξίνες του βυθού)
2. έχει αυξημένη συγκέντρωση λίπους, καθώς η αλίευση των συγκεκριμένων ψαριών γίνεται σε ψυχρές θάλασσες
3. είναι πλούσιο σε EPA και DHA και συνδυάζεται με βιταμίνη Ε σε σωστή αναλογία
4. καθαρίζεται με τη μέθοδο του άνθρακα που εφαρμόζουν στον Καναδά και όχι με επιβλαβείς χημικές ουσίες

Για ωμέγα-3 υψηλής καθαρότητας και πλήρους περιεκτικότητας στα βασικά πολυακόρεστα λιπαρά οξέα (EPA και DHA), μπορείτε να εμπιστευτείτε τα ωμέγα-3 της Holism, που διασφαλίζουν άριστη και πιστοποιημένη ποιότητα.

Το Omega-3 Premium Quality της Holism περιέχει ιχθυέλαιο από την πιο ενδεδειγμένη πηγή ψαριών, από το μικρότερο είδος σαρδέλας και από αντζούγια. Συνδυάζει αναλογία 2/1 σε EPA και DHA και είναι εμπλουτισμένο με βιταμίνη Ε. Χάρη στην ποιότητα και τη σύνθεσή του είναι πιο δραστικό, επιτυγχάνοντας άριστα αποτελέσματα σε όλες τις περιπτώσεις πρόσληψης.

 

Ο χειμώνας είναι εδώ για τα καλά και κάνει τον οργανισμό μας περισσότερο ευάλωτο σε ιώσεις, αφού αυτή την εποχή βρίσκονται σε έξαρση. Η σωστή διατροφή είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες για να τις αντιμετωπίσουμε, ενισχύοντας τον οργανισμό μας και θωρακίζοντας το ανοσοποιητικό μας σύστημα.

Υπάρχουν διατροφικοί παράγοντες που ενισχύουν την άμυνα του οργανισμού μας και άλλοι που την υπονομεύουν. Στόχος μας λοιπόν είναι να εντάξουμε στη διατροφή μας τους πρώτους παράγοντες και να αποκλείσουμε τους δεύτερους. Σε γενικές γραμμές, πάντως, παράγοντες που «ρίχνουν» τις άμυνες τους οργανισμού μας και μάς κάνουν ευάλωτους σε παθογόνους μικροοργανισμούς είναι:

• η παχυσαρκία
• το άγχος/στρες
• η υψηλή κατανάλωση κορεσμένων λιπαρών
• η υψηλή κατανάλωση αλκοόλ
• ο υποσιτισμός
• ο αποκλεισμός ολόκληρων ομάδων τροφίμων από τη διατροφή
• η μη επαρκής πρόσληψη βιταμινών

Ως εκ τούτου, για τη θωράκιση του οργανισμού μας:

1. πρέπει να θέσουμε υπό έλεγχο το σωματικό μας βάρος. Είναι γενικά αποδεκτό πως η παχυσαρκία οδηγεί σε απελευθέρωση προφλεγμονωδών ουσιών στο σώμα και τελικά σε χρόνια φλεγμονή. Όσο υπάρχουν φλεγμονές στο σώμα, τόσο πιο αδύναμη γίνεται η άμυνά του.
2. να καταναλώνουμε τρόφιμα από όλες τις ομάδες τροφίμων σε κάθε γεύμα. H καθημερινή μας διατροφή πρέπει να καλύπτει τις ενεργειακές μας ανάγκες. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να καταναλώνουμε τρόφιμα από όλες τις ομάδες στις κατάλληλες ποσότητες.

Χρειαζόμαστε υδατάνθρακες για να έχουμε ενέργεια και να αποφεύγουμε αισθήματα κόπωσης. Τροφές πλούσιες σε υδατάνθρακες είναι το ρύζι, τα δημητριακά, τα λαχανικά και τα ολικής άλεσης προϊόντα. Επίσης, χρειαζόμαστε πρωτεΐνη και γαλακτοκομικά ώστε ο οργανισμός μας να μπορεί να παράγει αντισώματα και να αποκαθιστά τα κατεστραμμένα κύτταρα. Τέτοιες τροφές είναι το κρέας, το γιαούρτι, το τυρί, τα ψάρια και τα όσπρια.
Εξίσου σημαντικό είναι να καταναλώνουμε τροφές που θα μας εξασφαλίσουν επαρκή πρόσληψη βιταμινών, μετάλλων και αντιοξειδωτικών. Οι βιταμίνες βρίσκονται κυρίως στα φρούτα, τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά και στα καροτενοειδή. Ειδικότερα, χρειαζόμαστε καθημερινή πρόσληψη:

• βιταμίνης C που τη βρίσκουμε στα εσπεριδοειδή και στα πράσινα φυλλώδη λαχανικά
• βιταμίνης Ε που τη βρίσκουμε στα φυτικά έλαια και στους ξηρούς καρπούς
• βιταμίνης Α που τη βρίσκουμε στα γαλακτοκομικά και στα πράσινα φυλλώδη λαχανικά
• φλαβονοειδών που τα βρίσκουμε στο κόκκινο κρασί, στο χυμό από ρόδι και στα λαχανικά
• β-καροτένιου που το έχουν σε αφθονία τα καρότα και τα εσπεριδοειδή
• ω3 λιπαρών μέσω της κατανάλωσης ψαριών και θαλασσινών
• αντιοξειδωτικών που αφθονούν σε λαχανικά όπως το λάχανο, το μπρόκολο, το κουνουπίδι, οι αγκινάρες, το αβοκάντο, το παντζάρι, το σπανάκι αλλά και στη μαύρη σοκολάτα
• βιταμίνης D που εκτός από την έκθεσή μας στον ήλιο μπορούμε να τη λάβουμε και από την κατανάλωση σολομού

Συνοψίζοντας, η ισορροπημένη διατροφή παίζει σημαντικό ρόλο στη θωράκιση του οργανισμού μας από ιώσεις και άλλους παθογόνους μικροοργανισμούς, ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η άσκηση, ο καλός ύπνος, η μείωση του στρες και η αποφυγή του καπνίσματος και της κατανάλωσης υπερβολικής ποσότητας αλκοόλ, είναι παράγοντες που δρουν συνδυαστικά χαρίζοντάς μας υγεία και ευεξία.

Η χοληστερίνη προκαλεί πρόβλημα μόνο αν τα επίπεδά της στο αίμα είναι υπερβολικά υψηλά. Αν έχετε περισσότερη χοληστερίνη απ’ ότι χρειάζεται το σώμα σας, μπορεί να δημιουργηθεί συσσώρευση λιπαρών αποθέσεων στις αρτηρίες σας, γεγονός που μπορεί να επηρεάσει την υγεία της καρδιάς σας.

“Καλή” και “κακή” χοληστερίνη

Η “καλή” χοληστερίνη ή λιποπρωτεΐνη υψηλής πυκνότητας (HDL), απομακρύνει τη χοληστερίνη από τις αρτηρίες σας προς το ήπαρ, όπου απορρίπτεται. Έτσι, ένα υψηλό επίπεδο καλής χοληστερίνης (HDL) κάνει καλό και στην καρδιά σας. Αν υπάρχουν υψηλά επίπεδα κακής χοληστερίνης (LDL) στο αίμα σας, μπορεί να συσσωρευτεί στα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων, στενεύοντάς τα και αυξάνοντας τον κίνδυνο που διατρέχετε να εκδηλώσετε στεφανιαία νόσο. Για μια γερή καρδιά, είναι σημαντικό η κακή (LDL) χοληστερίνη να παραμένει χαμηλή και η καλή (HDL) χοληστερίνη να παραμένει υψηλή.

Πώς μετριέται η χοληστερίνη;

Η χοληστερίνη μετριέται σε μονάδες που λέγονται milligrams ανά δεκατόλιτρο αίματος (mg/dl) ή σε millimoles ανά λίτρο αίματος, ή σε συντόμευση mmol/litre ή mmol/l.

Σε τι επίπεδα πρέπει να βρίσκεται η χοληστερίνη σας;

Σύμφωνα με τις νέες συστάσεις του Joint British Societies, ο στόχος σας είναι η ολική σας χοληστερίνη να είναι κάτω από 190 mg/dl και η “κακή” (LDL) χοληστερίνη κάτω από 130 mg/dl.

Τι προκαλεί τα υψηλά επίπεδα χοληστερίνης;

Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που συμβάλλουν στην αύξηση των επιπέδων της χοληστερίνης, ωστόσο η συνηθέστερη αιτία είναι η κατανάλωση πολλών λιπαρών και ιδιαίτερα κορεσμένων. Η υψηλή πρόσληψη κορεσμένων λιπαρών (βούτυρο, μπέικον), μπορεί να αυξήσει τα επίπεδα κακής (LDL) χοληστερίνης. Άλλοι παράγοντες, όπως η κληρονομικότητα, η ηλικία, η έλλειψη άσκησης, το υπερβολικό πάχος, ο υποδραστήριος θυρεοειδής αδένας, ο διαβήτης ή προβλήματα με τα νεφρά, μπορούν επίσης να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στα επίπεδα της χοληστερίνης σας.

Τι αλλαγές μπορείτε να κάνετε στον τρόπο ζωής σας για να μειώσετε τη χοληστερίνη σας;

Έρευνες δείχνουν ότι 80% του κινδύνου για εκδήλωση στεφανιαίας νόσου, μπορεί να μειωθεί με απλές αλλαγές στον τρόπο ζωής, όπως:

• Επιλογή υγιεινής και ισορροπημένης διατροφής
• Περισσότερη σωματική δραστηριότητα
• Διατήρηση φυσιολογικού βάρους
• Αποφυγή καπνίσματος
• Λιγότερο άγχος

Ποιες τροφές ανεβάζουν τη χοληστερίνη;

Οι τροφές που συμβάλουν στην αύξηση των τιμών των λιπιδίων στο αίμα μας είναι αυτές που περιέχουν και τροφοδοτούν τον οργανισμό μας με μεγάλες ποσότητες «κακού» λίπους. Με τον όρο κακό λίπος εννοούμε κυρίως το κορεσμένο, που είναι συνήθως ζωικής προέλευσης, και το βρίσκουμε σε τρόφιμα όπως: βούτυρο, μαγιονέζα, ζωικό λίπος, ζωμός κρέατος & παχιές σούπες, εκχυλίσματα κρέατος, εντόσθια (νεφρά, συκώτι, μυαλά), κρέμες, λίπος καρύδας, παστά, παγωτά, παχιά κρέατα, αλλαντικά, μπέικον, κρόκοι αυγών, πλήρες γάλα, ολόπαχα γιαούρτια (λίπος > 2%), παχιά τυριά, τυριά σε κρέμα, γλυκά, σοκολάτα, κρουασάν, αρτοσκευάσματα με αυγά και βούτυρο, τηγανητά τρόφιμα (π.χ. πατάτες, τσιπς), κ.ά.

Ποιες τροφές επιτρέπονται;

Οι τροφές που μπορούμε να καταναλώνουμε είναι όσες περιέχουν καλής ποιότητας λίπη π.χ. μονοακόρεστα (ελαιόλαδο) ή πολυακόρεστα (ψάρια, ξηροί καρποί) ή φυτικές ίνες (διαλυτές και αδιάλυτες). Τέτοια τρόφιμα είναι τα παρακάτω: ψωμί, φρυγανιές, παξιμάδια, ρύζι, πατάτες, ζυμαρικά, ψάρια, κοτόπουλο (στήθος-χωρίς δέρμα), κρέας άπαχο (άλιπο μοσχαρίσιο, άλιπο χοιρινό), ελαιόλαδο και σπορέλαια, αποβουτυρωμένα γαλακτοκομικά (γάλα, γιαούρτι), τυριά με χαμηλά λιπαρά, άλιπες σούπες (χορτόσουπα, ντοματόσουπα), όσπρια (φασόλια, ρεβίθια, μπιζέλια, φακές), λαχανικά (αγκινάρες, σπαράγγια, μελιτζάνες, μπρόκολα, λάχανο, καρότα, κουνουπίδι, κολοκυθάκια, αγγούρι, λεπτά φασολάκια, μαρούλι, μανιτάρια, πιπεριές, σπανάκι, καλαμπόκι, ντομάτες, χόρτα) κ.ά.

Ποιες τροφές είναι σημαντικές στον πόλεμο ενάντια στη χοληστερίνη;

• Φρούτα και λαχανικά, λόγω των φυτικών ινών που περιέχουν.
• Βρώμη (μέσα από τροφές όπως κουάκερ, νιφάδες βρώμης πρωινού, παξιμάδια βρώμης) λόγω των διαλυτών ινών που περιέχει.
• Λιπαρά ψάρια (λόγω της παρουσίας των ω-3 λιπαρών οξέων που βρέθηκε ότι μειώνουν τη χοληστερίνη).
• Ελαιόλαδο (πηγή μονοακόρεστων λιπαρών οξέων και κυρίως του ελαϊκού οξέος) το οποίο, συγκρινόμενο με τα κορεσμένα λιπαρά οξέα, μειώνει την ολική και την κακή χοληστερίνη, ενώ δεν επηρεάζει σημαντικά την καλή χοληστερίνη.
• Αλκοόλ και κρασί: η μέτρια κατανάλωση αλκοόλ και ιδιαίτερα κόκκινου κρασιού, που περιέχει αντιοξειδωτικές ουσίες αυξάνουν την καλή χοληστερίνη.
• Φυτοστερόλες που βρίσκονται σε τρόφιμα αποκλειστικά φυτικά όπως σουσάμι, ηλιόσποροι, φιστίκια, σόγια, αρακάς πίτουρο και αντίστοιχα λάδια, αλλά και κατάλληλα εμπλουτισμένες μαργαρίνες.

Συστάσεις για τη μείωση των τριγλυκεριδίων:

Για να μειωθούν τα επίπεδα των τριγλυκεριδίων πρέπει να αποφεύγετε στη δίαιτα σας:

• Το συνολικό λίπος και κυρίως το κορεσμένο (σε τρόφιμα ζωικής προέλευσης)
• Τους απλούς υδατάνθρακες (π.χ. ζάχαρη)
• Το υπερβολικό αλκοόλ

Ποιες είναι οι γενικές συστάσεις για άτομα με υψηλές τιμές χοληστερίνης;

• Μειώστε το συνολικό λίπος και κυρίως το κορεσμένο, που είναι ζωικής προέλευσης (π.χ. από τυριά, κρέατα, αβγά και γλυκά).
• Περιορίστε τη συνολική κατανάλωση κρέατος. Ακόμα, παράλληλα με την ποσότητα προσέξτε και την ποιότητα, τρώγοντας πιο συχνά κοτόπουλο χωρίς δέρμα, άπαχα κομμάτια μοσχαρίσιου και χοιρινού (το οποίο θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μια καλή επιλογή, αφού έχει περισσότερο «ορατό» λίπος που μπορεί να αφαιρεθεί πριν τη μαγειρική παρασκευή).
• Μην καταναλώνετε περισσότερο από 25-30% της συνολικής σας θερμιδικής πρόσληψης από λίπος και προτιμήστε το ελαιόλαδο και λιγότερο τα πολυακόρεστα λάδια (σπορέλαια κ.ά).
• Μειώστε την προσλαμβανόμενη χοληστερίνη από τροφές.
• Καταναλώστε τρόφιμα με ω-3 λιπαρά οξέα (παχιά ψάρια π.χ. σκουμπρί, σαρδέλα, σολομό, τσιπούρα, γαύρο) και εμπλουτισμένα τρόφιμα.
• Μαγειρέψτε πιο υγιεινά, με λιγότερο τηγάνισμα και περισσότερο βράσιμο και ψήσιμο. Επίσης, αποφύγετε τις λιπαρές σάλτσες και κάντε δικές σας με βάση το ελαιόλαδο, το λεμόνι και το ξύδι.
• Πίνετε αλκοόλ με μέτρο και ανάλογα με τα επίπεδα των λιπιδίων (λιπιδαιμικό προφίλ – χοληστερίνη, τριγλυκερίδια, LDL, HDL).
• Μειώστε το κάπνισμα και αυξήστε τη σωματική άσκηση και την καθημερινή σας δραστηριότητα, μέσα από απλές ασχολίες όπως το περπάτημα ή το κολύμπι.
• Αυξήστε την πρόσληψη φυτικών ινών από λαχανικά, φρούτα, δημητριακά, βρώμη, όσπρια και μειώστε την κατανάλωση απλών και ραφιναρισμένων υδατανθράκων όπως λευκό ψωμί, δημητριακά, αρτοσκευάσματα κ.ά.
• Αποκτήστε το ιδανικό σας βάρος.
• Καταναλώνετε τακτικά και μικρά γεύματα.
• Δοκιμάστε το Lipox, ένα πρωτοποριακό προϊόν το οποίο ελέγχει το φυσικό επίπεδο χοληστερόλης και καταπολεμά τη χοληστερόλη και τα τριγλυκερίδια

Η βιταμίνη B17, που ονομάζεται επίσης αμυγδαλίνη ή λαετρίλιο, είναι θρεπτική ουσία γλυκοσίδης που συνδέεται με την πρόληψη του καρκίνου σε εναλλακτικές ιατρικές πρακτικές.

Η βιταμίνη Β17 προέρχεται από φυσικές πηγές τροφίμων και είναι πλούσια σε σπόρους της οικογένειας των prunasin, όπως τα βερίκοκα και τα μήλα.

Iστορία

Οι Ρώσοι χρησιμοποίησαν για πρώτη φορά αμυγδαλίνη ως θεραπεία κατά του καρκίνου το 1845.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, ο Ernst T. Krebs Sr., γιατρός από την Καλιφόρνια, είχε αρχίσει να χρησιμοποιεί την ουσία για να θεραπεύσει τους καρκινοπαθείς, αλλά τα χάπια που δημιούργησε αποδείχθηκαν τοξικά.

Ο γιος του, βιοχημικός Ernst T. Krebs Jr., ανακάλυψε το 1952 μια χημικώς τροποποιημένη εκδοχή της αμυγδαλίνης, που ονόμασε laetrile.

Τόσο ο πατέρας όσο και ο γιος προήγαγαν το laetrile ως αποτελεσματική θεραπεία του καρκίνου, υποστηρίζοντας ότι περιείχε μια ουσία που στοχεύει και προσβάλλει καρκινικά κύτταρα.

Η βιταμίνη Β17 αλληλεπιδρά με άλλα αντιοξειδωτικά – συμπεριλαμβανομένης της βιταμίνης Α, της βιταμίνης C και της βιταμίνης Ε – μαζί με τα παγκρεατικά ένζυμα για να διασπαστούν και να εξαλείψουν επιβλαβή κύτταρα από το σώμα.

Η βιταμίνη Β17, η οποία έχει την επιστημονική ονομασία μαντελονίτη βήτα-D-γεντιοβιοσίδη, θεωρείται νιτριλοζίτη και φυσική ουσία που περιέχει κυανίδιο.

Το 1977, μια συνθετική έκδοση της αμυγδαλίνης αναπτύχθηκε από μια ιατρική ομάδα του John Hopkins και το όνομα της διαμορφώθηκε σε Laetrile¹.

Τo όνομα Laetrile κατοχυρώθηκε έπειτα από τους πειραματισμούς της ιατρικής ομάδα του Hopkins².

Το Laetrile, η μορφή εκχύλισης της βιταμίνης Β17, είναι πιο γνωστό για την πιθανή συμβολή στην πρόληψη της ανάπτυξης καρκίνου μέσω της παραγωγής κυανιούχου υδρογόνου.

Αυτή η ευεργετική ένωση απελευθερώνεται στους ιστούς και καταστρέφει τα μεταλλαγμένα κύτταρα.

Παρόλο που ακόμα πιο επίσημη έρευνα είναι απαραίτητη για να αποδειχθεί η αποτελεσματικότητα της βιταμίνης Β17, πολλοί ειδικοί της εναλλακτικής ιατρικής χρησιμοποιούν βιταμίνη Β17 για να αυξήσουν την ανοσία.

Το κυανίδιο θεωρείται ότι αποτελεί το κύριο αντικαρκινικό συστατικό της βιταμίνης Β17, αλλά, μέχρι σήμερα, δεν έχει αποδειχθεί αμετακλήτως από κλινικές μελέτες.

Θεωρίες / Σκέψεις

Ο Krebs Jr. θεώρησε ότι ο καρκίνος προκαλείται από ανεπάρκεια στη βιταμίνη Β17 και ισχυρίστηκε ότι το laetrile ήταν η “εξαφανισμένη” βιταμίνη Β17.

Ακολουθώντας αυτή τη θεωρία, οι υποστηρικτές του Β17 λένε ότι όχι μόνο αντιμετωπίζει τον καρκίνο αλλά μπορεί επίσης να τον αποτρέψει. Το laetrile είναι επίσης ένα συστατικό σε αντικαρκινικά κλύσματα και κρέμες δέρματος.

Τα αποτελέσματα της μελέτης που διερευνούν τα αντικαρκινικά αποτελέσματα της βιταμίνης Β17 είναι μικτά.

Μερικά δείχνουν ότι η βιταμίνη Β17 είναι επωφελής για την αποφυγή του καρκίνου και τη διατήρηση της εξάπλωσης των υφιστάμενων καρκινικών κυττάρων στο ελάχιστο, ενώ άλλα δεν δείχνουν αποτελέσματα της βιταμίνης Β17 σε καρκινικά κύτταρα.

Ενώ πολλοί επαγγελματίες πιστεύουν ότι η βιταμίνη Β17 (laetrile) είναι μια πολύ καλή θεραπεία για τον καρκίνο, οι περισσότεροι συμφωνούν ότι δεν πρέπει να είναι η πρωταρχική θεραπεία για τον καρκίνο για κάθε ασθενή – αντ ‘αυτού, συνιστούν να χρησιμοποιηθεί ως αποτελεσματικό πρόσθετο.

Η βιταμίνη Β17, ειδικά με τη μορφή της D-αμυγδαλίνης, μπορεί να βοηθήσει με την παλινδρόμηση και την ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων και όγκων επειδή παρουσιάζει επιλεκτικά αποτελέσματα θανάτωσης σε μεταλλαγμένα κύτταρα, που ονομάζεται επίσης απόπτωση.

Η απόπτωση είναι ένας μηχανισμός «προγραμματισμένου κυτταρικού θανάτου» και θεωρείται σημαντικό μέρος της θεραπείας του καρκίνου. Οι ενώσεις βιταμίνης Β17 έχουν τη σημαντική ικανότητα να θανατώνουν τα καρκινικά κύτταρα πιο εύκολα από το να σκοτώνουν τα φυσιολογικά, υγιή κύτταρα.

Σε μια μελέτη του Τμήματος Φυσιολογίας του Πανεπιστημίου Kyung Hee στη Νότια Κορέα, όταν το εκχύλισμα αμυγδαλίνης συνδυάστηκε με καρκινικά ανθρώπινα κύτταρα στον προστάτη, το εκχύλισμα βοήθησε σημαντικά στην επαγωγή της απόπτωσης στα κύτταρα του καρκίνου του προστάτη.

Οι ερευνητές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η αμυγδαλίνη μπορεί να προσφέρει μια πολύτιμη, φυσική επιλογή για τη θεραπεία του καρκίνου του προστάτη.

Άλλες μελέτες σε ζώα δείχνουν ότι η αμυγδαλίνη της βιταμίνης Β17 είναι αποτελεσματική στη θανάτωση καρκινικών κύστεων και εγκεφαλικών κυττάρων κάτω από ορισμένες συνθήκες, ειδικά όταν συνδυάζονται με άλλα σύμπλοκα αντισώματος-ενζύμου.

Από την άλλη πλευρά, άλλες μελέτες που χρησιμοποιούν κύτταρα ανθρώπινου πνεύμονα και καρκίνου του μαστού δεν δείχνουν αποτελέσματα της βιταμίνης Β17 στην κακοήθη ανάπτυξη του όγκου.

Ως εκ τούτου, στην ιατρική κοινότητα, δεν υπάρχει ακόμα συμφωνία ως προς το αν η βιταμίνη Β17 θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί ως αντικαρκινική θεραπεία.

Η βιταμίνη Β17 μπορεί να προκαλέσει επίσης πτώση της αρτηριακής πίεσης λόγω του σχηματισμού θειοκυανικού, ισχυρού παράγοντα μείωσης της αρτηριακής πίεσης.

Ωστόσο, είναι άγνωστο αν πρόκειται για αποτελεσματική θεραπεία μακροπρόθεσμα ή εάν οι επιπτώσεις είναι ως επί το πλείστον προσωρινές.

Μόλις μεταβολισθεί, η βιταμίνη Β17 προκαλεί την παραγωγή του ενζύμου βήτα-γλυκοσιδάση που αλληλεπιδρά με τα εντερικά βακτηρίδια για να αποτοξινώσει το σώμα και να μειώσει την αρτηριακή πίεση.

Αυτό κανονικά δεν αποτελεί κίνδυνο για τους περισσότερους ανθρώπους και μπορεί να είναι επωφελές για μερικούς, αλλά είναι σημαντικό να μην χρησιμοποιήσετε τη βιταμίνη B17 με αυτόν τον τρόπο εάν ήδη λαμβάνετε φάρμακα που μειώνουν την αρτηριακή πίεση.

Εάν έχετε οποιεσδήποτε υπάρχουσες καρδιακές αιτίες που θα μπορούσαν να γίνουν πολύπλοκες εάν βιώνατε ξαφνική πτώση της αρτηριακής πίεσης, θα πρέπει να αποφύγετε τη λήψη βιταμίνης Β17.

Η βιταμίνη Β17 περιέχει ειδικές ιδιότητες που επιβραδύνουν την εξάπλωση της ασθένειας σε ολόκληρο το σώμα με τη θανάτωση επιβλαβών κυττάρων, αλλά ο ακριβής τρόπος με τον οποίο το επιτυγχάνει δεν είναι ακόμη γνωστός.

Μια άλλη μελέτη που δημοσιεύθηκε στη Διεθνή Εφημερίδα Ακτινοβολίας και Βιολογίας διαπίστωσε ότι η αμυγδαλίνη της βιταμίνης Β17 διεγείρει το ανοσοποιητικό σύστημα προκαλώντας στατιστικά σημαντική αύξηση της ικανότητας των λευκών αιμοσφαιρίων του ασθενούς να επιτεθούν σε επιβλαβή κύτταρα.

Μια θεωρία των επιδράσεων της βιταμίνης Β17 υποδηλώνει ότι ο μετασχηματισμός των φυσιολογικών κυττάρων σε επικίνδυνα κύτταρα, που μπορεί να προκαλέσουν ασθένεια, συνήθως εμποδίζεται από ευεργετικά ένζυμα που παράγονται στο πάγκρεας.

Έτσι, η βιταμίνη Β17 μπορεί να βοηθήσει στην αύξηση της παραγωγής παγκρεατικών ενζύμων που καταστρέφουν τα επιβλαβή κύτταρα στο σώμα.

Η βιταμίνη B17 πιστεύεται επίσης ότι βοηθάει την εμπειρία του σώματος να ενισχύσει τα αποτελέσματα αποτοξίνωσης υποστηρίζοντας τη λειτουργία του ήπατος.

Αυτό ενισχύει την ανοσοποιητική λειτουργία αφαιρώντας από το σώμα τοξίνες, κακοήθη κύτταρα και άλλες δυνητικά επιβλαβείς ουσίες, προτού προκαλέσουν ασθένεια ή σοβαρές χρόνιες παθήσεις. Μια άλλη εξήγηση για τους μηχανισμούς της βιταμίνης Β17 είναι ότι όταν η βιταμίνη Β17 απελευθερώνει κυανιούχο άλας, αυξάνει την περιεκτικότητα σε οξύ των όγκων και οδηγεί στην καταστροφή επιβλαβών κυττάρων εντός των όγκων, σταματώντας την ανάπτυξή τους.

Η συσσώρευση λίπους στην κοιλιά είναι ένα πρόβλημα που απασχολεί έντονα τόσο τους άνδρες όσο και τις γυναίκες, ιδιαίτερα δε από μία ηλικία και μετά. Πέρα από το ότι είναι αντιαισθητικό και άβολο, το υπερβολικό λίπος στην περιοχή της κοιλιάς αποτελεί παράγοντα που αυξάνει τις πιθανότητες εμφάνισης διαβήτη και καρδιακών νοσημάτων. Από την άλλη όμως, η απώλεια λίπους από την περιοχή της κοιλιάς είναι μια δύσκολη αποστολή εξαιτίας της ίδιας της ανατομίας του κοιλιακού πάχους.

Οι εξαντλητικές δίαιτες δεν είναι σε καμία περίπτωση η λύση ούτε σε αυτή την περίπτωση. Η τακτική αερόβια άσκηση, 2-3 φορές την εβδομάδα, είναι ένα βασικό όπλο για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Η σωστή διατροφή, η πρόσληψη συγκεκριμένων συστατικών, είναι το άλλο. Τα συστατικά αυτά έχουν την ιδιότητα να ενεργοποιούν τον μεταβολισμό σου με αποτέλεσμα την απώλεια του περιττού λίπους. Ας δούμε ορισμένες από αυτές τις τροφές και τα συστατικά τους:

1. Αβοκάντο: Το αβοκάντο περιέχει λεκιθίνη, ένα λιπίδιο που περιέχει φώσφορο και βοηθάει στην απώλεια του λίπους και στην ενίσχυση της μνήμης. Επιπλέον, το αβοκάντο διαθέτει αντιβακτηριακές και αντιμυκητιακές ιδιότητες.
2. Αυγά: Τα αυγά αποτελούν εξαιρετική πηγή πρωτεΐνης και βιταμίνης Β12. Αμφότερες είναι απαραίτητες για την ενεργοποίηση του μεταβολισμού και το κάψιμο του λίπους.
3. Σολομός: Πρόκειται για ψάρι πλούσιο σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, τα οποία ενισχύουν τον μεταβολισμό.
4. Ντομάτες: Ένα συστατικό της ντομάτας, το 9-oxo-ODA, επηρεάζει καταλυτικά το ποσοστό λιπιδίων στο αίμα. Επιπλέον, οι ντομάτες διαθέτουν λυκοπένιο που έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες.
5. Μήλα: Τα μήλα περιέχουν βιταμίνη C, βήτα καροτένιο, φλαβονοειδή, αντιοξειδωτικά και βιταμίνες. Όλα αυτά τα συστατικά βοηθούν τον οργανισμό να μεταβολίσει ευκολότερα το λίπος.
6. Ξηροί καρποί: Οι ξηροί καρποί περιέχουν καλά λιπαρά οξέα αλλά κυρίως έχουν την ιδιότητα να κρατάνε τον οργανισμό χορτασμένο ακόμη κι όταν καταναλώνονται σε μικρές ποσότητες.
7. Σέλινο: Περιέχει ασβέστιο και βιταμίνη C. Βοηθάει στην απώλεια βάρους.
8. Πράσινο τσάι: Περιέχει αντιοξειδωτικές ουσίες, τις κατεχίνες, οι οποίες έχει βρεθεί ότι αυξάνουν την απώλεια λίπους.
9. Γιαούρτι: Το ασβέστιο, που αφθονεί στο γιαούρτι, είναι συστατικό που ενεργοποιεί το μεταβολισμό και βοηθάει στην απώλεια του λίπους.
10. Γκρέιπρουτ: Το γκρέιπρουτ είναι πλούσιο σε βιταμίνη C κι επίσης, έχει την ιδιότητα να επιβραδύνει τη διαδικασία της πέψης με αποτέλεσμα να νιώθετε χορτάτοι για περισσότερη ώρα.

Όλα αυτά τα ευεργετικά συστατικά που βρίσκονται στις παραπάνω τροφές βοηθούν στην ενεργοποίηση του μεταβολισμού και την απώλεια του λίπους. Ορισμένες φορές ωστόσο δεν είναι δυνατόν ένας οργανισμός να καταναλώσει το σύνολο των τροφίμων που είναι απαραίτητα ώστε να λάβουμε την απαιτούμενη ποσότητα συστατικών. Θα ήταν δώρον άδωρο καθώς το θερμιδικό φορτίο θα ήταν μεγαλύτερο ή ίσο με την απώλεια που θα επιτυγχάναμε. Γι’ αυτό στη Holism έχουμε δημιουργήσει ειδικές φυσικές φόρμουλες, προσιτές στον καθένα, ώστε να μπορείτε να λαμβάνετε όλα τα απαραίτητα συστατικά χωρίς τις περιττές θερμίδες.

Στριφογυρίζετε στο κρεβάτι όλο το βράδυ χωρίς να σας παίρνει ύπνος; Μετράτε όλη τη νύχτα προβατάκια και σας βρίσκει το πρωί με τα μάτια ορθάνοιχτα; Αν συμβαίνει συχνά, τότε δεν οφείλεται στο ένα παραπάνω καφεδάκι που ήπιατε σήμερα ή στο βαρύ βραδινό που φάγατε. Η αϋπνία, συνήθως, είναι το σύμπτωμα ή ή συνέπεια κάποιας πάθησης.

Διαταραχή του ύπνου

Οι περισσότεροι ενήλικες χρειάζονται γύρω στις οκτώ ώρες ύπνου κάθε βράδυ. Ορισμένοι άνθρωποι, ωστόσο, παρουσιάζουν δυσκολία να χαλαρώσουν αρκετά ώστε να επέλθει ο ύπνος ή να παραμείνουν σε κατάσταση ύπνου. Η διαταραχή αυτή ονομάζεται αϋπνία. Ένα επεισόδιο αϋπνίας μπορεί να είναι μεμονωμένο ή να κρατάει για μήνες ή και χρόνια. Σε αυτή την περίπτωση η διαταραχή χαρακτηρίζεται χρόνια.

Τα άτομα που πάσχουν από αϋπνία συνήθως αισθάνονται κουρασμένα όταν ξυπνούν. Η αϋπνία έχει σοβαρό αντίκτυπο στα επίπεδα ενέργειας του ατόμου, στη διάθεσή του, στην επαγγελματική του απόδοση, στην ποιότητα ζωή του γενικότερα. Συνήθως, ένα επεισόδιο αϋπνίας συνοδεύεται από πονοκεφάλους, ευερεθιστότητα, αδυναμία συγκέντρωσης, κατήφεια και υπνηλία.

Αιτίες

Η αϋπνία μπορεί να οφείλεται σε διάφορες αιτίες, όπως:

• Άγχος/ Στρες

• Κάπνισμα

• Κακή διατροφή

• Μετατραυματικές διαταραχές

• Κατάθλιψη

• Καρδιολογικά προβλήματα

• Πόνος στην πλάτη

• Παθήσεις των οστών

• Κατανάλωση αλκοόλ

• Υπερβολική κατανάλωση καφεΐνης

• Παρακολούθηση τηλεόρασης μέχρι αργά το βράδυ

• Πολύωρη χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή, κινητού τηλεφώνου ή τάμπλετ

• Μη φυσιολογικές συνήθειες ύπνου

• Λήψη ορισμένων φαρμάκων (αντιϋπερτασικά, αντικαταθλιπτικά, αποσυμφορητικά κ.ά)

Αντιμετώπιση

Εφόσον η αϋπνία είναι αποτέλεσμα κάποιας πάθησης (π.χ πόνος από κάταγμα), η αντιμετώπιση αφορά κυρίως τη θεραπεία του αρχικού αιτίου. Μαζί με τα αναλγητικά που θα ανακουφίσουν τον πόνο, ο γιατρός μπορεί να προτείνει τη λήψη και κάποιου υπναγωγού, που θα διευκολύνει τον πάσχοντα να κοιμηθεί τη νύχτα και να ξεκουραστεί.

Όταν όμως το αίτιο δεν είναι απολύτως σαφές, τότε υπάρχει μια σειρά από άλλες θεραπείες και προληπτικά μέτρα που μπορούν να συμβάλλουν στην καταπολέμηση της αϋπνίας. Τέτοια είναι:

• Ο βελονισμός

• Η ρεφλεξολογία

• Το μασάζ (σιάτσου, μυοχαλαρωτικό, αγιουβέρδα κ.ά)

• Διάφορα ροφήματα (τσάι, μέντα, βαλεριάνα, φασκόμηλο, χαμομήλι)

• Ένα χαλαρωτικό μπάνιο με έλαια (λεβάντας, ιλάνγκ-ιλάνγκ, βασιλικού, χαμομηλιού, μαντζουράνας κ.ά) και βότανα (λεβάντα, δεντρολίβανο, μελισσόχορτο, λυκίσκο, χαμομήλι, σπαθόχορτο κ.ά) μέσα στο νερό

• Σπρέι ή διαχυτές αρώματος στο χώρο

• Ύπνος σε αρωματισμένα μαξιλάρια και κλινοσκεπάσματα

Ευεργετική για την υγεία και το «βιολογικό ρολόι» μας είναι και η Μελατονίνη, μία φυσική ορμόνη. Η μελατονίνη, επιπλέον, αποτελεί ένα από τα πιο ισχυρά αντιοξειδωτικά, που αποτρέπει τη δημιουργία ελεύθερων ριζών και συνεπώς έχει ισχυρή αντιγηραντική δράση.

Συμβουλές για έναν καλό ύπνο

Πριν καταφύγετε σε φάρμακα, ροφήματα, βελονισμό ή κάποια άλλη από τις θεραπείες, δοκιμάστε να αλλάξετε ορισμένες από τις καθημερινές σας συνήθειες ώστε να απολαμβάνετε καλύτερα τον ύπνο και να βοηθήσετε τον οργανισμό σας να χαλαρώσει:

• Φροντίστε το δωμάτιό σας να είναι σκοτεινό και να μην υπάρχουν φωτάκια από ηλεκτρονικές συσκευές στο δωμάτιο (κλείστε τις συσκευές)

• Κλείστε καλά πόρτες και παράθυρα ώστε να μην ακούτε εξωτερικούς θορύβους. Μπορείτε να δοκιμάσετε και τις ωτοασπίδες για καλύτερο αποτέλεσμα

• Μην καταναλώνετε καφέ ή/και αλκοόλ μετά από μία ορισμένη ώρα της ημέρας

• Φροντίστε να πηγαίνετε στο κρεβάτι την ίδια περίπου ώρα κάθε βράδυ και να ξυπνάτε την ίδια περίπου ώρα το πρωί

• Φροντίστε να έχετε ελαφριά βραδινά γεύματα

• Να φοράτε λίγα και άνετα ρούχα

• Τα σκεπάσματα και τα σεντόνια σας να είναι άνετα και καθαρά (αν είναι δυνατόν φροντίστε να έχουν και ωραία μυρωδιά)

• Μην βλέπετε τηλεόραση αργά και μη χρησιμοποιείται υπολογιστή και κινητό αργά το βράδυ

• Κάνετε ένα ζεστό μπάνιο κάθε βράδυ πριν πέσετε για ύπνο

• Φροντίστε να γυμνάζεστε (ιδανικά το απόγευμα)

• Δοκιμάστε να κάνετε ασκήσεις αναπνοής

• Μη σκέφτεστε τη δουλειά ή τα προβλήματά σας πριν πάτε για ύπνο

• Ακούστε λίγη χαλαρωτική μουσική το βράδυ

• Διαβάστε ένα βιβλίο λίγο πριν κοιμηθείτε

Μία από τις χειρότερες εκδοχές διακοπών είναι αναμφίβολα αυτή κατά την οποία υποφέρεις από κάποιο πρόβλημα υγείας. Κι ανάμεσα από όλες τις ενδεχόμενες παθήσεις, η ουρολοίμωξη αποτελεί τον υπ΄ αριθμόν ένα κίνδυνο του καλοκαιριού, καθώς τη συγκεκριμένη περίοδο, οι βουτιές στις πισίνες, η επαφή με την άμμο, η έντονη εφίδρωση και η σεξουαλική (υπερ)δραστηριότητα, περισσεύουν.
Τα συμπτώματα των λοιμώξεων του ουροποιητικού περιλαμβάνουν έντονο πόνο, τσούξιμο και συχνουρία. Στην απλούστερη μορφή τους, οι συγκεκριμένες λοιμώξεις περιλαμβάνουν την κυστίτιδα και την ουρηθρίτιδα ενώ στην πιο σοβαρή, την πυελονεφρίτιδα και την προστατίτιδα:

• Η Προστατίτιδα είναι λοίμωξη που πλήττει τους άνδρες

• Η Κυστίτιδα είναι λοίμωξη με έντονα συμπτώματα της κύστης και αφορά κυρίως γυναίκες

• Η Ουρηθρίτιδα είναι λοίμωξη στην ουρήθρα που αφορά κατά βάση τους άνδρες

• Η Πυελονεφρίτιδα παρουσιάζεται συνήθως ως εξέλιξη κυστίτιδας ή ουρηθρίτιδας που δεν έχει θεραπευτεί. Τα μικρόβια, που έχουν προσβάλλει τον οργανισμό, φτάνουν, μέσω των ουρητήρων, στα νεφρά

Πολλές φορές, η κύστη «καθαρίζει» από μόνη της. Για να τη βοηθήσουμε, αρκεί να πίνουμε όσο το δυνατόν περισσότερα υγρά. Αυτό όμως δε συμβαίνει πάντα, με αποτέλεσμα ένα ποσοστό κοντά στο 50% των γυναικών και αρκετοί εκ των ανδρών, να εμφανίσουν, κάποια στιγμή στη ζωή τους, ουρολοίμωξη. Σε αυτή την περίπτωση, η λήψη αντιβίωσης είναι μονόδρομος. Πολλές δε φορές καλό είναι την ίδια αντιβίωση να λαμβάνει και ο/η σύντροφος του ατόμου που έχει παρουσιάσει συμπτώματα.

Γυναικεία υπόθεση

Οι γυναίκες παρουσιάζουν μεγαλύτερη επιρρέπεια στις ουρολοιμώξεις για ανατομικούς λόγους. Οι άνδρες έχουν μακρύτερη ουρήθρα απ’ ό,τι οι γυναίκες με αποτέλεσμα να είναι πιο δύσκολο στα μικρόβια να εισέλθουν σε αυτήν. Επιπλέον, η γυναικεία ουρήθρα απέχει ελάχιστα από τον κόλπο και των πρωκτό, όπου παρουσιάζεται μεγάλη συγκέντρωση μικροβίων. Για τους άνδρες παίζει, επίσης, προστατευτικό ρόλο και το υγρό του προστάτη, το οποίο έχει αντιβακτηριδιακές ιδιότητες.

Γι’ αυτό οι γυναίκες πρέπει να είναι διπλά προσεκτικές σε ό, τι αφορά την υγιεινή της ευαίσθητης περιοχής. Ακόμη μεγαλύτερη προσοχή πρέπει να δείχνουν οι έγκυες, καθώς μετά τον 3ο μήνα της κύησης δεν πρέπει να λαμβάνουν αντιβίωση.

Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα των ουρολοιμώξεων είναι και οι συχνές υποτροπές. Ο λόγος είναι η μειωμένη τοπική άμυνα έναντι των μικροβίων, αλλά, και παθήσεις όπως ο διαβήτης και ο θυρεοειδής. Επιπλέον, με υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις έχουν συνδεθεί ο χαμηλός αιματοκρίτης και η έλλειψη σιδήρου.

Πρόληψη ουρολοιμώξεων

Ένα μεγάλο ποσοστό των ουρολοιμώξεων μπορεί να αποφευχθεί με τα κατάλληλα μέτρα πρόληψης:

• Φροντίζουμε να πίνουμε άφθονα υγρά – ιδιαίτερα νερό – καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας

• Βάζουμε στη διατροφή μας τα cranberries, τα οποία αποδεδειγμένα προφυλάσσουν τον οργανισμό από τις ουρολοιμώξεις. Ένα καλό συμπλήρωμα με βάση το cranberry είναι ο καλύτερός μας σύμμαχος

• Δεν αναβάλλουμε ποτέ την ούρηση και φροντίζουμε να αδειάζουμε την κύστη μας κάθε φορά

• Η ούρηση πριν και μετά από κάθε σεξουαλική επαφή θεωρείται σημαντικό μέτρο πρόληψης

• Καλό είναι ο οργανισμός μας να είναι επαρκώς ενυδατωμένος πριν από τη σεξουαλική επαφή

• Φροντίζουμε να έχουμε ασφαλείς σεξουαλικές επαφές, χρησιμοποιώντας πάντα προφυλακτικό

• Μετά τη σεξουαλική επαφή η πλύση με κρύο νερό αποτρέπει την ανάπτυξη των μικροβίων, τα οποία αγαπούν τη ζέστη

• Φροντίζουμε να λαμβάνουμε επαρκείς ποσότητες βιταμίνης C, είτε από την τροφή μας είτε ως συμπλήρωμα

• Φροντίζουμε σε καθημερινή βάση και με ιδιαίτερη προσοχή και επιμέλεια την υγιεινή της ευαίσθητης περιοχής

• Χρησιμοποιούμε φυσικά προϊόντα για τον καθαρισμό της ευαίσθητης περιοχής, ώστε να μην διαταράσσεται το pH

• Σκουπιζόμαστε με φορά από μπρος προς τα πίσω, ώστε να μη μεταφέρονται μικρόβια από τον πρωκτό στην ουρήθρα

• Αποφεύγουμε να φοράμε στενά παντελόνια

• Προτιμάμε τα άνετα βαμβακερά εσώρουχα

• Εντάσσουμε στη διατροφή μας τα προβιοτικά, τα οποία διατίθενται ως συμπλήρωμα διατροφής αλλά υπάρχουν επίσης και σε τροφές όπως το ξινόγαλο και το πρόβειο γιαούρτι